Maria Paszyńska - Willa pod zwariowaną gwiazdą

Powieść obyczajowa z historią w tle - to zapowiedź wprost idealna dla mnie. Bardzo lubię takie historie i chętnie je czytam. Książka Marii Paszyńskiej "Willa pod zwariowaną gwiazdą" to jedna z nowości Wydawnictwa Pascal. Opowiada o losach trójki ludzi, których połączyła i rozdzieliła miłość podczas II wojny światowej. 

Tytułowa willa to dom Jana i Antoniny Żabińskich na terenie warszawskiego zoo, w której małżeństwo ukrywało Żydów w czasie wojny. To tam również przebywali i spotkali się bohaterowie powieści. 

Piotr, biedny chłopiec z Pragi, który nie zaznał miłości i ciepła rodzinnego. Jego marzeniem, dzięki powieści Juliusza Verne, było zobaczenie słonia. Marzył i nie wierzył, że to marzenie się spełni. Los jednak miał inne plany i Piotr został opiekunem słoni w warszawskim zoo. Potem los też miał swoje plany...

"Czytałem i praski świat przestał mieć dla mnie jakiekolwiek znaczenie. Pojawiło się bowiem marzenie, które uczyniło mnie wolnym. Zapragnąłem zobaczyć słonia i odtąd liczyło się tylko to absurdalne dążenie".  

Ada, żydówka, mająca męża i córeczkę, którą traci i w wyniku tego wydarzenia zapomina kim jest. Dzięki Janowi Żabińskiemu, ucieka z getta i mieszka w willi, w której na świat przychodzi jej syn. 

"Biegnę przed siebie. Gdy w końcu się zatrzymuję, nie wiem gdzie jestem. Przystaję. Oddycham chrapliwie. Pytam przechodzącą obok kobietę, jak mam wrócić, ale nagle uświadamiam sobie, że nie pamietam dokąd. Stoję w miejscu, sparaliżowana brakiem świadomości celu". 

 

Dawid, lekarz, któremu wojna odebrała rodzinę i sens życia.

"Odwróciłem się i zwymiotowałem do umywalki. Poczułem pustkę. Straszliwą pustkę. Osunąłem się na podłogę. Trząsłem się. (...)Gdy odsunąłem się na bezpieczną odległość od krawędzi śmierci lub obłędu, zrodziła się w moim sercu niezłomna wiara, że moja żona żyje." 

Troje ludzi. Trzy dramaty. Cała historia jest bardzo przejmująca. Chwyta za serce. Czytelnik identyfikuje się z bohaterami i przeżywa ich rozterki. Wstrzymuje oddech, gdy willę odwiedzają niemieccy oficerowie. Towarzyszy Piotrowi, Adzie i Danielowi,  gdy podejmują decyzje. Trudne decyzje. Wojna to okrutny czas. Możemy sobie tylko wyobrazić jak bardzo, ale czy wtedy wolno bardziej niż kiedykolwiek? Czy wojna usprawiedliwia czyny? Nie nam to oceniać.

Oprócz ogromu smutku i strachu książka przepełniona jest zwierzętami. Nie mogło być inaczej. Przed wybuchem wojny śledzimy czas, gdy warszawskie zoo rozkwita. Wraz z Piotrem i Panią Antoniną cieszymy się z narodzenia małej słonicy. Podczas wojny, gdy już nie ma dzikich zwierząt, willa nadal pełna małych przyjaciół. 

"Było też w tym domu pełno zwierząt, choć nieco niej egzotycznych niż niegdyś. Pomiędzy nogami gości biegały, w rożnych konfiguracjach, oswojone i w pełni udomowione - królik, kurczak, kot, pies, piżmak i chomik".

Autorka od dawna interesowała się życiem Państwa Żabińskich. W wymyśloną fabułę, wplotła historie z życia tego niezwykłego małżeństwa. Jako warszawianka z wyboru serca, w sposób bardzo obrazowy i rzeczywisty przybliżyła to miasto z okresu wojny i przed tym wydarzeniem. 

Książka nastraja, skłania do refleksji, wywołuje wzruszenie i momentami łzy. Jest piękną opowieścią o miłości, przyjaźni i wyborach. To wszystko okraszone historią ludzi wierzących, że dobro zawsze zwycięża. 

Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu:

"Willa pod zwariowaną gwiazdą", Maria Paszyńska, Wydawnictwo Pascal, 2018 r., egzemplarz recenzencki;